Chrystus żyje – Alleluja

„Grzech i śmierć unoszą się ponad ludzkością.  A przecież chodzi o zbawienie, które zostało zapłacone przelaną krwią Baranka Bożego. Zdecydowaliśmy się zaufać Jego odkupieniu i karmić się rzeczami wiecznymi, zamiast opierać życie na sprawach przemijających…. . Panie ufamy Ci dla naszego zbawienia. Niestety za często stajemy się niewolnikami własnej woli. Podobnie jak król Dawid mamy w życiu „objazdy”, boczne drogi i łzy. A przecież ani jeden krok nie jest stracony, ani jedna łza nie jest wylana na próżno. Cenisz je wszystkie, Panie. Uznajesz je za skarby dla wieczności” (Pieśni głębokich wód, Wybór psalmów i modlitw). Na drogach ludzkich sumień i serc, nieraz tak bolesnych i powikłanych, Bóg postawił wielki drogowskaz, który życiu ludzkiemu nadaje właściwy kierunek i ostateczny sens. Jest nim Krzyż Pana naszego Jezusa Chrystusa. Nikt tak jak męczennicy w ciągu całych dziejów Kościoła powszechnego nie zgłębili tajemnicy Chrystusowego krzyża. W ich życiu tajemnica Krzyża i jego moc objawia się w sposób szczególnie czytelny dla każdego człowieka. Na naszej polskiej ziemi krzyż ma długą, już ponad tysiącletnią historię. Jest to historia zbawienia, która wpisuje się w historię tej wielkiej wspólnoty ludzkiej, jaką jest naród polski. W najcięższych  chwilach dziejowych prób,  nasz naród szukał i znajdował pewną siłę do przetrwania i do powstania z dziejowych klęsk właśnie w nim – w Chrystusowym Krzyżu.

Leżał martwy w grobie, w cichy kwietny ranek,

Odkupiciel świata, niewinny Baranek.

Aż rankiem w niedzielę, skała grobu pękła,

Wstał Pan Jezus żywy, po okrutnych mękach.

Zdrowy i szczęśliwy, chorągiew miał w ręce.

Przychodzi wiosna co roku –

Czy po to, by wody płynęły głębiej i chyżej?

Czy żeby skowronki fruwały wyżej?

Czy żeby drzewa w ogrodach okryła zieleń młoda?

Ażeby pachniało mocniej kwiecie?

Czy po to wiosna się budzi, by żal zostawiać u ludzi?

Ona się czarem osłania

Na wielki Dzień Zmartwychwstania.

By tam u grobowej skały

dusze nasze zmartwychwstały.

A z Bogiem żyjące serce

miało łask coraz więcej.

I Chrystusa mocy pełnią

Żył człowiek Bogu wierny.

„Jak cudownie, Panie, rozważać wielkość Twojego miłosierdzia względem każdego człowieka. Każdemu mężczyźnie i kobiecie ofiarujesz skarb bliskiej wspólnoty i odpowiedzi na modlitwę. Złożyłeś nawet potrzebną ofiarę: krew Chrystusa, tę rzekę miłości, która przyłącza się do naszych głębokich potrzeb duszy i ciała”(Pieśni głębokich wód…).  Cieszymy się z pierwszych oznak wiosny. Z nią  życzymy sobie nawzajem świąt Wielkanocnych, szczęśliwych, radosnych, podczas  których jedziemy w rodzinne strony, by się z najbliższymi podzielić święconym. Święta Wielkanocne kojarzą się nam z koszyczkiem z pisankami, z pokarmami, z palmą, z babką wielkanocną.  Wszyscy chrześcijanie  radośnie pozdrawiają się słowami: Chrystus zmartwychwstał. Zaprawdę zmartwychwstał Alleluja-Alleluja. Życzmy sobie wzajemnie wesołych świąt, hojnie uświęconych łaską Chrystusa. Uwielbiajmy naszego Pana Jezusa, w Jego chwale i mocy oraz głośmy wszystkim tą radosną nowinę. Niech będzie ona głęboko w naszych sercach i ustach.

Chrystus zmartwychwstał – Alleluja