Profilaktyka logopedyczna

Profilaktyka

Należy wiedzieć, jak ważne jest stymulowanie i wspomaganie rozwoju mowy dziecka.

Oto wskazówki i zalecenia dla rodziców:

– Komentuj czynności wykonywane w obecności dziecka. Niech mowa towarzyszy spacerom, zakupom, pracom domowym.

– Rozmawiaj z dzieckiem bez pośpiechu, spokojnie. Zamieniaj zdania niepoprawnie skonstruowane przez dziecko na zdania prawidłowe, pełne.

– Od najmłodszych lat ucz dbałości o higienę jamy ustnej. Pamiętaj, aby dziecko nauczyło się gryźć i żuć.

– Zwracaj uwagę, aby dziecko oddychało nosem.

– Nigdy przy dziecku nie omawiaj tego, że rozczarowuje cię swym brakiem sukcesów w opanowywaniu mowy. Dziecko zasmucone krytyką może stracić ochotę do aktywności słownej, przez co ograniczy okazję do treningu i opóźni swój rozwój językowy.

– Nie zawstydzaj i nie karz dziecka za wadliwą wymowę.

– Pamiętaj, że dziecko ma prawo do błędu, opanowuje ono zasady budowy gramatycznej języka powoli.

– Rysuj wraz z dzieckiem. Towarzyszyć temu powinien komentarz, nazywanie przedmiotów, postaci, zwierząt, rysowanych elementów itd.

– Recytuj z dzieckiem proste wierszyki, śpiewajcie piosenki, mówcie dziecięce wyliczanki.

– Czytaj i opowiadaj dziecku bajki.

– Oglądaj i omawiaj z dzieckiem obrazki.

– Unikaj żądań typu: „powtórz ładniej”, „powiedz lepiej” i nie wywieraj presji na dziecko.

– Nie wymagaj od dziecka wymawiania głosek, których nie potrafi wymówić – przecież gdyby potrafiło to by je wymawiało. Naciski wywierane na dziecko będą miały negatywne skutki.

– Chwal dziecko za każdy przejaw aktywności werbalnej, dostrzegaj każde, nawet najmniejsze osiągnięcie nagradzając je pochwałą.

– Pamiętaj, że telewizja jest wrogiem komunikacji. Dzieci, które zbyt długo i często oglądają telewizję przestają przejawiać chęć porozumiewania się. Bierne oglądanie nie rozwija języka; do tego niezbędna jest komunikacja, dialog.

– Wykonuj z dzieckiem zabawy buzi i języka, które wspomagają nabywanie prawidłowej wymowy: robienie różnych minek, posyłanie całusów, nadymanie policzków, robienie rurki z języka, naśladowanie różnych dźwięków z użyciem języka, warg i policzków – pękanie balonów, parskanie, prychanie, cmokanie itp.

Do ćwiczeń – zabaw można wykorzystać historyjki:

1. zabawa w malarza – język zamienia się w malarza i zaczyna malować ściany: przy otwartej buzi (drzwiach) język przesuwa się po wewnętrznej stronie policzków „malując” najpierw jedną ścianę, a potem drugą; na końcu „maluje” sufit (język przesuwa się po podniebieniu).

Wskazane jest użycie lusterka, aby można było obserwować pracę języka.

Kiedy już pokój został pomalowany malarz dostrzegł, że poplamił farbą okna. Myje więc szyby i parapety: język oblizuje zęby zarówno dolne jak i górne (każdy ząb to „szyba”) oraz wargi: najpierw górną, potem dolną (czyli parapety).

Myjąc szyby dostrzegł przez okno znajomego, więc mu macha: język wykonuje ruchy góra – dół na znak machania.

Po wykonaniu prac wybrał się na przejażdżkę konną: kląskamy językiem naśladując dźwięk jadącego konia.

Wrócił do domu, zjadł kolację i lody na deser. Trochę się nimi pobrudził, więc się oblizuje: język robi kółka oblizując wargi dookoła. To ćwiczenie można wykonać raz w jedną, raz w drugą stronę.

Nabrał sił, więc stwierdził, że zagra sobie jeszcze w piłkę: zamykamy buzię i dotykamy wewnętrznej strony raz jednego, raz drugiego policzka, co w efekcie powinno wyglądać jakby w naszej buzi odbijała się piłka.

– Wykonuj z dzieckiem ćwiczenia oddechowe, np. dmuchanie baniek mydlanych, piórek itp.